برتراند
راسل در اواخر عمرش در ۸۷ سالگی، مصاحبه ای با روزنامه گاردین داشت.
خبرنگار از او پرسید: جناب پروفسور، شما ۸۷ سال است که می گویید خدا و
زندگی پس از مرگ وجود ندارد و به زودی هم از دنیا می روید؛ حال اگر از دنیا
رفتید و دیدید که هم خدا هست و هم زندگی پس از مرگ، چه می کنید؟
برتراند راسل در جواب گفت: خانم خبرنگار، این خدایی که شما می گویید وجود دارد، و من می گویم وجود ندارد، بالاخره عادل است یا خیر؟
خانم خبرنگار: البته که عادل است.
برتراندراسل: اگر عادل باشد هیچ مشکلی نیست.
خانم خبرنگار: چرا؟!
برتراند راسل گفت: چون اگر عادل باشد به او می گویم:
خدایا! یا باید دلایل فیلسوفانی را که وجود تو را اثبات می کردند، قانع
کننده تر می ساختی، یا ذهن مرا ساده لوح تر و زودباورتر از این، من که
نباید تاوان ضعف دلایل آن ها را بپردازم! اینکه ذهن من دیرباور است هم که
دست من نیست، چون خودت ذهن مرا درست کرده ای، و گرنه اگر من آدم ساده لوح و
زودباور مانند مردم کوچه و بازار بودم این دلایل ــ ولو قانع کننده نیستند
ــ برای من هم قانع کننده می شدند
پ . ن : از دوستم آقا رضا تشکر میکنم برای فرستادن این مطلب .
وبلاگ پرنده مهاجر
کلا ادما دو دسته اند اونایی که تو ماه دی به دنیا اومدن و اونایی که دوستداشتن تو دی به دنیا بیان...
تولد خودمو خودت پیشاپیش مباااارک...
بزن به افتخار خودمون اون دست قشنگرو
حالا چند دی هستی؟ راستی یلداتم مبارک
موافقم . دست دست دست دست