دنیا را عاشقان ساخته اند و عاقلان بهـره اش را برده اند .
هر جا کاری بزرگ و سترگ و ماندنـی مـی بینید بدانید در بـن و بنیاد آن ، یک آدمـی که به آن کار عشـق مـی ورزیده ، دخیل بـوده ، آدمـی که به نفع خودش ، یعنـی نفع مـادی و دنیـوی و آنی خود نمی اندیشیده است .
این موسسات و کارهای عظیم دنیا مانند دیـوار های بلندی است که معدود آدمهای با زحمت و مرارت آنها را بالا می برند ، آن وقت هزاران نفر در طول تاریخ می آیند و پای آن دیوارها و در سایه آنها می خوابند و می آسایند .
آن اولیها عاشقند و دومیها عاقل ، عاقلها حسابشان دوتا دوتا چهار تاست .
معاش اندیشند و به فکـر خویشند امـا عاشقهـا کسانی هستند که وقتی چیزی را می خواهند ، آن را بـرای خود آن چیز می خواهند نه برای خودشان .
دکتر غلامعلی حداد عادل