زندگی وزن نگاهی است که در خاطره ها می ماند
شاید این حسرت بیهوده که بر دل داری
شعله گرمی امید تو را خواهد کشت
زندگی درک همین اکنون است
زندگی شوق رسیدن به همان
فردایی است که نخواهد آمد
تو نه در دیروزی و نه در فردایی
ظرف امروز پر از بودن توست
شاید این خنده که امروز دریغش کردی
آخرین فرصت همراهی با امید است
سهراب سپهری
تو واقا شاعری
خیلی ممنون که اومدی
بازم بیا.....
اولین شعری که سرودم این بود
بهار آمد بهار آمد بهارا
زمستان رفت زمستان رفت زمستان
تازه کلی هم باد تو غبغب انداختم که شعر گفته ایم
خوب بود .
تو عروض بلدی ؟
عاشق سهرابم.
عاشق فروغم
هی فلانی ! زندگی شاید همین باشد.
یه شعر از فروغ میذارم برات.
فقط به خاطر تو