اطلاعات لطفا !

وقتی خیلی کوچک بودم اولین خانواده ای که در محلمان تلفن خرید ،  ما بودیم . هنوز جعبه قدیمی و گوشی سیاه و براق تلفن ،   که به دیوار وصل شده بود ،  به خوبی در خاطرم مانده.ا قد من کوتاه بود و دستم به تلفن نمیرسید .   ولی هر وقت که مادرم با تلفن حرف میزد می ایستادم ،   و گوش میکردم و لذت میبردم .  بعد از مدتی کشف کردم که موجودی عجیب ،  در این جعبه جادویی زندگی می کند ،   که همه چیز را می داند .   اسم این موجود اطلاعات لطفآ بود ،   و به همه سوالها پاسخ می داد.    ساعت درست را می دانست و شماره تلفن هر کسی را ،   به سرعت پیدا میکرد . بار اولی که با این موجود عجیب رابطه بر قرار کردم ،   روزی بود که مادرم به دیدن همسایه مان رفته بود .   رفته بودم در زیر زمین و با وسایل نجاری پدرم بازی میکردم که   با چکش کوبیدم روی انگشتم. دستم خیلی درد گرفته بود ولی انگار گریه کردن فایده نداشت ،   چون کسی در خانه نبود که دلداریم بدهد .  انگشتم را کرده بودم در دهانم و همین طور که میمکیدمش ،  دور خانه راه می رفتم .   تا اینکه به راه پله رسیدم و چشمم به تلفن افتاد !   فوری رفتم و یک چهار پایه آوردم و رفتم رویش ایستادم . تلفن را برداشتم و در دهنی تلفن که روی جعبه بالای سرم بود گفتم :   اطلاعات لطفآ . صدای وصل شدن آمد و بعد صدایی واضح و آرام ،  در گوشم گفت : اطلاعات . انگشتم درد گرفته .... حالا یکی بود که حرف هایم را بشنود ،  اشکهایم سرازیر شد .  پرسید مامانت خانه نیست ؟ گفتم که هیچکس خانه نیست . پرسید خونریزی داری ؟  جواب دادم : نه ، با چکش کوبیدم روی انگشتم و حالا خیلی درد دارم . پرسید : دستت به جا یخی میرسد ؟  گفتم که می توانم درش را باز کنم . صدا گفت : برو یک تکه یخ بردار و روی انگشتت نگه دار . یک روز دیگر به اطلاعات لطفآ زنگ زدم . صدایی که دیگر برایم غریبه نبود گفت : اطلاعات . پرسیدم تعمیر را چطور می نویسند ؟ و او جوابم را داد . بعد از آن برای همه سوالهایم با اطلاعات لطفآ تماس میگرفتم . سوالهای جغرافی ام را از او می پرسیدم ،  و او بود که به من گفت آمازون کجاست .  سوالهای ریاضی و علومم را بلد بود جواب بدهد .  او به من گفت که باید به قناریم که تازه از پارک گرفته بودم دانه بدهم . روزی که قناری ام مرد با اطلاعات لطفآ تماس گرفتم ،   و داستان غم انگیزش را برایش تعریف کردم .   او در سکوت به من گوش کرد و بعد حرفهایی را زد که عمومآ بزرگترها ،  برای دلداری از بچه ها می گویند ، ولی من راضی نشدم . پرسیدم : چرا پرنده های زیبا که خیلی هم قشنگ آواز می خوانند ،   و خانه ها را پر از شادی میکنند ، عاقبتشان اینست که به یک مشت پر ،   در گوشه قفس تبدیل میشوند ؟  فکر میکنم عمق درد و احساس مرا فهمید ، چون که گفت :   عزیزم ، همیشه به خاطر داشته باش که دنیای دیگری هم هست ،  که می شود در آن آواز خواند و من حس کردم که حالم بهتر شد .  وقتی که نه ساله شدم از آن شهر کوچک رفتیم .   دلم خیلی برای دوستم تنگ شد .   اطلاعات لطفآ متعلق به آن جعبه چوبی قدیمی بر روی دیوار بود ،   و من حتی به فکرم هم نمیرسید که،   تلفن زیبای خانه جدیدمان را امتحان کنم . وقتی بزرگتر و بزرگتر می شدم ،   خاطرات بچگیم را همیشه دوره میکردم .   در لحظاتی از عمرم که با شک و دودلی و هراس درگیر می شدم ،   یادم می آمد که در بچگی چقدر احساس امنیت می کردم . احساس می کردم که اطلاعات لطفآ ،   چقدر مهربان و صبور بود که وقت و نیرویش را صرف یک پسر بچه میکرد .  سالها بعد وقتی شهرم را برای رفتن به دانشگاه ترک میکردم ،   هواپیمایمان در وسط راه جایی نزدیک به شهر سابق من توقف کرد .   ناخوداگاه تلفن را برداشتم و به شهر کوچکم زنگ زدم :   اطلاعات لطفآ !  صدای واضح و آرامی که به خوبی میشناختمش ، پاسخ داد اطلاعات . ناخوداگاه گفتم می شود بگویید تعمیر را چگونه می نویسند ؟  سکوتی طولانی حاکم شد و بعد صدای آرامش را شنیدم که می گفت :   فکر می کنم تا حالا انگشتت خوب شده . خندیدم و گفتم : پس خودت هستی .   می دانی آن روزها چقدر برایم مهم بودی ؟  گفت : تو هم میدانی تماسهایت چقدر برایم مهم بود ؟   هیچوقت بچه ای نداشتم و همیشه منتظر تماسهایت بودم .  به او گفتم : که در این مدت چقدر به فکرش بودم .   پرسیدم آیا می توانم هر بار که به اینجا می آیم با او تماس بگیرم ؟ گفت : لطفآ این کار را بکن ، بگو می خواهم با ماری صحبت کنم . سه ماه بعد من دوباره به آن شهر رفتم . یک صدای نا آشنا پاسخ داد : اطلاعات . گفتم که می خواهم با ماری صحبت کنم . پرسید : دوستش هستید ؟  گفتم : بله یک دوست بسیار قدیمی . گفت : متاسفم ، ماری مدتی نیمه وقت کار می کرد ،  چون سخت بیمار بود و متاسفانه یک ماه پیش درگذشت . قبل از اینکه بتوانم حرفی بزنم گفت : صبر کنید !   ماری برای شما پیغامی گذاشته ،   یادداشتش کرد که اگر شما زنگ زدید برایتان بخوانم ،   بگذارید بخوانمش . صدای خش خش کاغذی آمد و بعد صدای نا آشنا خواند :   به او بگو که دنیای دیگری هم هست که می شود در آن آواز خواند ...   خودش منظورم را می فهمد .

فرستنده : asal faiiaz